Ako'y isinilang sa isang bayan ng Cotabato

Kasing gulo ng tao, kasing gulo ng mundo

Dahil di magkasundo sa relihiyon at prinsipyo, nagkagulo.



Ang bayan ko sa Cotabato, kasing gulo ng isip ko

Di alam kung saan nanggaling, di alam kung saan patungo

Kapatid sa kapatid, laman sa laman

Sila-sila ang naglalaban, di ko alam ang dahilan ng gulo.



Bakit nagkaganon, ang sagot sa tanong ko

Bakit kayo nag-away, bakit kayo nagkagulo

Prinsipyo mo'y igagalang ko kung ako'y iyong nirespeto

Kung nagtulungan kayo, di sana magulo ang bayan ko.



Sa bayan kong sinilangan, sa timog Cotabato

Ako ay namulat sa napakalaking gulo

Dahil walang respeto sa prinsipyo ng kapwa tao

Kapwa Pilipino ay pinapahirapan mo, ang gulo.



Ako'y nananawagan, humihingi ng tulong n'yo

Kapayapaa'y bigyan ng daan, kapayapaan sa bayan ko

Bakit kailangan pang maglaban, magkapatid kayo sa dugo

Kailan kayo magkakasundo, kapayapaa'y kailan matatamo ng bayan ko?



Kung ako'y may maitutulong, tutulong nang buong puso

Gitara ko'y aking inaalay, kung magkagulo'y gamitin mo

Kung ang kalaba'y walang puso, puso na rin ang gamitin mo

Ituring mong isang kaibigan

Isipin mong siya'y may puso rin katulad mo.



Coda: 



Sa bayan kong sinilangan (bakit may gulo...)

Sa timog Cotabato (sa timog Cotabato)

Ako ay namulat (kailan matatapos...)

Sa napakalaking gulo (ang gulo)

Dahil walang respeto (kailan magkakasundo...)

Sa prinsipyo ng kapwa tao (ang tao)

Kapwa Pilipino (kapwa Pilipino...)

Ay kinakalaban mo (bakit kinalaban mo)

Ang gulo