Ju na pierwszej p硑cie - "Kill'em All" - Hammett daje 
niez砮go kopa w postaci totalnie odjechanych 
sol體ek. 
Na tej p硑cie powsta硑 te prawie wszystkie zagrywki, 
kruczki i sztuczki.

Ju w "Hit The Lights", w najd硊縮zej partii solowej 
Metallicy, Kirk serwuje ca彻 gam zagrywek, 
pocz箇szy od tej:

(patrz Lick 1) 

zawartej w pierwszej sol體ce z tego utworu.

Dalej, po drugiej zwrotce, mamy kolejny ziez硑 pattern: 

(patrz Lick 2).

Ta zagrywka to ju ca砤 historia - w ka縟ej partii 
solowej z "Kill'em All" oraz kilu innych utworach w 
kolejnych p硑t s硑cha dzwi阫i u硂縪ne w ten 
schemat. 
Nie 渨iadczy to o braku pomys丑w - przecie sol體ki 
Hammetta nie brzmi identycznie. Z inn aran縜cj? 
podk砤dami itp. brzmi to zupe硁ie inaczej.

T zagrywk mo縩a zagra nieco inaczej, a w 
klasycznej postaci wygl筪a tak: 

(patrz Lick 3). 

Ten motyw mo縩a bez przeszk骴 zagra w nieco innej 
formie (co jako urozmaicenie s硑cha na KEA). Takim 
urozmaiceniem mo縠 by zagranie dziw阫u na X progu 
srtuny H zamiast IX na G.

Genialnie wprost zagra w "The Four Horsemen" 
(pierwsze solo - moim zdanie jedno z najlepszych). 
Piosenka zwalnia do po硂wy, Kirk na genialnie 
zagranym podk砤dzie przez Jamesa ci筭nie niby 
wolne, 
ale w rzeczywisto渃i g阺to zagrane solo, nie m體i筩 
ju 
o drugiej cz隃ci, gdzie do硂縪na jest druga gitara. 
Ostatnie solo z tego kawa砶a to te niez硑 popis- 
szczeg髄nie ostatnie cztery takty.

W "Motorbreath" za pierwszym razem Krk rozp阣za si 
przez dodanie Wah-Wah w pierwszym takcie. Potem 
znowu cz阺to u縴wany pattern - pull-off z dodanym 
dziw阫iem na nizszej strunie. Ten uk砤d przechodzi 
p鬅niej w nieco inn kombinacj辁 

(patrz Lick 4).

Jest to dosy trudne do zagrania, ale po d硊縮zym 
鎤iczeniu na pewno wyjdzie, bo jak kto kiedy 
powiedzia wszystko jest dla ludzi. Trzeba podci筭n筩 
o jeden ton i bardzo szybko zmienic strun?

Ciekawym elementem s te dwa 渞odkowe takty z 
"No 
Remorse": 

(patrz Lick 5). 

W "Seek&Destroy" jest kolejny kruczek: 

(patrz Lick 6). 

Jest to jedna z najlepszych sol體ek w jego wykonaniu.

Ale najciekawszym utworem jest "Phantom Lord", 
gdzie 
opr骳z wy縠j przedstawionych zagrywek, jest te 
tapping. To bardzo prosty uk砤d zagrany triolami: 

(patrz Lick 7). 

Druga p硑ta to ju bardziej dojrza砤 muzyka, bo nie da 
sie ukry 縠 sl體ki z KEA s bardzo proste w budowie, 
tylko zagrane w osza砤miaj筩ym tempie sprawiaj 
niesamowite wra縠nie. Ale tak sie wtedy gra硂: 
wielokrotnie powtarzane motywy stanowi硑 ca硂滄 
sloa. 
Partie gitarowe s bardziej rozbudowane ni te z 
poprzedniej p硑ty - jest wiele wstawek granych na 
dw骳h gitarach. 

W "Creeping Death" (moim zdaniem najlepsze solo 
Hammetta) sol體ka rozpoczyna si niez硑m zjazdem 
na 
strunie E1 (jeszcze lepszy jest w S&D), kt髍y Kirk 
cz阺to 
wykorzystuje w swoich popisach: 

(patrz Lick 8). 

Poza tym jest tu tez rewelacyjny, zagrany triolami 
髎emkowymi, motyw: 

(patrz Lick 9). 

Godny uwagi jest te fragment nast阷ny, poprzedzony 
taktem 彻cz筩ym te dwa motywy zagrany sweepem 
(te 
髎emkowe triole): 

(patrz Lick 10).

Nale縴 tu p硑nnie przesun规 r阫 od struny G do E1 
graj规 r體no dzwi阫i na poszczeg髄nych strunach.

Ciekawy, ale troch trudniejszy motyw grany technik 
sweep wyst阷uje w "The Call Of Ktulu": 

(patrz Lick 11). 

Dalej "Fade To Black". Chodzi o niemal ko馽owy 
fragment ostatniej sol體ki (tu przed ostrym 
podci筭aniem na 22 progu). Jest to osiem takt體 
zawieraj筩e dwie bardzo ciekawe, melodyjne zagrywki: 

(patrz Lick 12).

Kolejna p硑ta - "Master Of Puppets" - to nowa porcja 
ciekawych zagra? Tutaj mamy do czynienia z metalem 
na najwy縮zym 渨iatowym poziomie. To ju nie te 
sol體ki, kt髍e mo縩a us硑sze na KEA czy RTL - 
finezyjne, g阺to zagrane motywy, cz阺to stosowana 
wajcha (tremolo bar). Ju na pocz箃ku w "Battery" 
pomo阣zy I i II zwrotk jest 渨ietny szybki 彻cznik: 

(patrz Lick 13). 

Nie spos骲 omin规 tutaj ustworu tytu硂wego (hymnu 
wszystkich Metallifan體). Pocz箃ek drugiego sola nie 
powtarza si cz阺to, ale jest te wy渕ienitym k箂kiem 
do opanowania (a zagrany dobrze robi niesamowite 
wra縠nie muzyczne i wizualne): 

(patzr Lick 14).

W "Disposable Heroes" sol體a ko馽zy si 
efektownym 
podej渃iem staccato do XXII progu (grane troilami): 
(patrz Lick 15).

Po raz trzeci mamy do czynienia ze sweepingiem w 
"Lepper Messiah" (rzadko grany live, ale mimo 
wszystko zajebisty): 

(patrz Lick 16). 

Trudny (cz阺ta zmiana pozycji), ale efektowny pattern.

Dalej "Damage Inc.", a konkretnie XVI i XVII takt 
sol體ki, gdzie wyst阷uje ciekawy podjazd w g髍 gryfu 
na strunie H. W nieco innej formie mo縩a zauwa縴 
tak kombinacj w "Whiplash" i "Battery": 

(patrz Lick 17). 

Trudno滄 mo縠 polega na wypuszczaniu struny 
do zerowego progu - im wy縠j tym wi阫sze 
prowdopodobie駍to, 縠 odezwie si niechciana struna.

"...And Justice For All" - to jazda bez trzymanki - 
najwi阫szy popis techniczny (grupa posz砤 na maxa), 
piosenki--giganty trwaj筩e po 7, 8 minut. Na tej p硑cie 
ka縟y pokaza to co potrafi najlepiej (Larz 
rozbudowane 硂moty na b阞nach, Jaymz znakomite 
podk砤dy, Krk mistrzowsko zagrane sol體ki, a Jasun... 
no c罂... basu prawie wog髄e nie s硑cha?.

Ciekawie rozpoczyna si solo do pierwszego utworu. 
Pi箃y takt to 渨ietne podej渃ie po wielu dziw阫ach, ale 
chyba proste do zagrania, bo nie trzeba cz阺to 
zmienia struny, co chwila jako odpoczynek pojawia 
si 
sekwencja HP: 

(patrz Lick 18). 

Na nast阷nej p硑cie - "Metallica" - s硑cha ju bardziej 
ukierunkowany zesp蟪 (minimum formy - maksimum 
tre渃i). R體nie Krk odstawi kawa niez砮j roboty, ale 
ju nie tak efekciarskiej jak poprzednio. Nie mniej 
mo縩a znale滄 kilka ciekawych, charakterystycznych 
motyw體.

W kawa砶u "The God That Failed" na koniec 
s硑szymy 
to, co przewija硂 si praktycznie przez wszystnie p硑ty 
Metallicy. Jest to chyba najs硑nniejsza zagrywka Kirka i 
dlatego zostawi砮m j na koniec. Pi赕 ostatnich 
takt體 
sol體ki przedstaia si tak: 

(patrz Lick 19).

Powy縮zy materia pochodzi ze strony 
www.metallica.zone.pl (lub nowy adres www.overkill.pl)
Autorem powy縮zego materia硊 jest Marcin "jUnKiE" 
Koc骿 
marcink@verizon.net